श्रम लुटिएका पत्रकार :सुस्मा तिखत्री

म एक श्रमजीवि पत्रकार कैंयौँ नागरिकको आवाज बोल्दैछु
तर मेरो आवाज बुलन्द  हुने आजसम्म कुनै माइक्रोफोन बनिएका छैनन् ।
भौँतारिए म कुनै आवाजले मात्र होइन् मेरो श्रम लुटियो यहाँ
मेरो दिन दैनिकी बाह्र घण्टा सम्म भुटिए यहाँ ,
बुलन्द आवाज पनि शुन्यतामा कतै बिलाइदियो ,
नेपथ्यले अलि गिज्याइरहेछ ।
द्रबिलो स्वरले समाचार पढ्न् मेरा आवाजहरु,
आज भोली दबिएका छन्, किनकी मेरो श्रम लुटिएको छ ।
अभावले भौतारिएको छु म
दुख र अभावका पराकाष्ठ हुन् पत्रकार
तर उनीहरुका आवाज कसले सुनिदिने ?
मर्यादा र प्रतिष्ठालाई हेर्दा हेर्दै कैयौँ सपनाहरु
सडकमा छरपष्ट भएका छन् ।
घरमा सन्ततिहरु आतिएका छन् ।
अनि भौंतारिएका छन् पत्रकारहरु आफ्नो पारिश्रमिक नपाएर
मिडिया मालिक भनाउँदाहरुलाई अब सोध्न मन छ गरिवी के हो ?
भन्न मन छ भोक हो ?
ए , श्रम लुटेरा हो गरिवी का रतग चुस्न नगर
एक दिन तिनै लुटिएकाहरुले तेरो चुस्दा थाहा पाउने छस्,
त्यतिबेला तैँले कुनै क्षमा पाउने छैंनस्

सुस्मा तिखत्री